نامه شصت و هشتم حضرت علی (ع) از نهج البلاغه

اما بعد ، این دنیا همانند مار است که چون دست بر او کشند ، نرم آید ،ولى زهرش

کشنده است .از هر چه در این دنیا شادمانت مى‏دارد ، رخ برتاب .زیرا اندکى از آن با

تو همراه ماند . اندوه دنیا از دل به در کن ، زیرا به جدایى دنیا از خود یقین دارى . هر

چه انس تو به دنیا افزون شود باید که بیشتر از آن حذر کنى . زیرا دنیا دار ، هر گاه

به شادمانیى دلبستگى یابد ، دنیا او را از آن شادمانى به بلایى مى ‏کشاند . و هر

گاه انس گرفتنش موجب آرمیدن گردد او را از آن حال به ترس و هراس مى ‏افکند .

والسلام